3 Şubat 2011 Perşembe

32. Gün

Bu gün 32. Gün!
TV programı gibi diyetimde ufak değişiklikler yapmaya karar verdim.

Zencefilli Çörek nasıl gittiğini sormuş, özellikle buradan cevaplamak istiyorum ki herkes görsün cevabımı. Açık ve net olarak diyorum ki kötü gidiyor! Evet ben son bir kaç günkü motivasyonsuzluğum sonunda yenildim. Çikolataya karşı yenildim seyircilerim.. Dünden beri ciddi bir kaçamak halindeyim. ( Sevdiğim dün sen geldiğinde kapıyı biraz geç açtığımı fark ettiysen sebebi kaçak yediğim tatlıları kaldırma telaşıydı, üzgünüm ) Şu güne kadar böyle yaptığım zararlı kaçamakları hep çevremdekilerden saklayan biri oldum. Kalabalıkta kendimi çok güzel kısıtlayabilirken böyle yalnız kalınca abarttığım çok oldu. Sadece bu diyet sürecimde değil öncesinde de hep böyle oldu. Zaten bu anlar yüzünden o fazlalıklara sahip olduğuma inanıyorum. Bu konudan daha öncede bahsetmiştim zaten. Tam anlamıyla duygusal yiyici olmanın ceremesini çekiyorum. Bir şekilde yemek ve duygularım arasında bağı koparmam gerek.

Bu kadar konuşmamın üzerine diyeti bırakıyorum sanmayın. Aslını isterseniz diyeti bırakmıyorum ama seyir evresini bırakıyorum. Normalde istediğiniz kiloya ulaşana kadar yapmanız gereken seyir evresini sonlandırmaya karar verdim. İstediğim kiloda olmama daha çok var fakat ben dayanacak gücüm olup olmadığından emin değilim.... Biraz ekmeğe ihtiyacım olduğuna karar verdim ve meyveye. Her gün meyve yiyen biri değilim ama mis gibi bir portakalın veya mandalinanın yerini doldurabilecek bir şey yok bu diyette. Dün akşamda iş çıkışı ciddi bir açlık yaşadım ve sonunda halamın nefis mısır unlu ekmeğinden bir parça yedim. Ve o an anladım ki vücudum midemin suyunu alan böyle kuru şeylere çok aç kalmış. O yüzdenmiş uzun zamandır yaşadığım motivasyon eksikliği. Kepekli yulaf unuyla bir şeyler yapılıyor ama tadına alışamadım bir çoğunun süreklilik sağlayamıyorum.

Öff işte böyle kafam karışık azıcık. Kilo vermem gerektiğini farkındayım, bunu da çok istiyorum ama şu anda güçsüz hissediyorum kendimi. Belki 1-2 güne toparlar ve tekrar seyir evresine geri dönerim ama şu anda nedense mutsuzum diyetimle. O diyetimle çok mutlu olduğumu söylediğim anlar gibi hissetmiyorum. Bir şekilde diyet ritmimi bulacağıma inanıyorum.

Benim yazılarımla motive olanlar hadi bakalım şimdi sıra sizde. Siz de beni motive ediverin bakalım :))

1 yorum:

  1. Selam canım,
    simlanın blogunu okurken sanada takılıyorum. ama bu son yazınla bende aynen senın durumundayım. ama bu bize şeytanın bi oyunu sanırım :( biz azimli olup, kendimize iyilik yapıp, kg vermeye çalıştıkça o bizi dürtüyoo...kıskanıyo sanırım ;) o yüzden motivasyonunu kaybetme, etrafındaki şeytanlarıda sevindirme..
    sevgiler....

    YanıtlaSil